Teleurgesteld?
Je kent het vast wel, je kind komt uit school en had in zijn hoofd al bedacht met een vriendje of vriendinnetje te spelen….. Maar het vriendje of vriendinnetje kan niet…. Als jullie kind net zo reageert als de mijne? is het feest ? hij wordt dan zo boos dat het schoolplein eigenlijk te klein is. Vroeger bedacht ik allemaal opties die thuis ook leuk waren om de boosheid iets te verzachten maar eigenlijk werkte dat nooit…. en met een beetje mazzel kreeg hij er ook nog een driftbui van een half uur bovenop. Niet leuk!
Tegenwoordig erken ik de teleurstelling en daarna blijf ik stil. Ik pak zijn hand en we lopen samen naar huis, als we thuis zijn is de meeste teleurstelling weer over een kan hij fijn spelen ??
Wat ik ermee wil zeggen is dat het super fijn is voor je kind in zijn gevoel even te benoemen en te erkennen…. Dat het er mag zijn! Je kind heeft dan zelf de tijd om het te verwerken ?
Teleurstelling horen ook bij het leven!
Help je kind omgaan met teleurstelling ipv ze uit de weg te gaan ?